دفتر توسعه و انتقال فناوری (TTO) به عنوان یکی از موتورهای محرک در اقتصاد دانش محور و روشی موثر و کارآمد به منظور تولید فناوری، و انتقال و تجاری‌سازی دارایی‌های فکری محسوب می‌گردد. این دفتر به عنوان ساختاری نوین برای توسعه نظام مند دارایی‌های فکری دانشگاه‌ها و مراکز علم و فناوری و مکانی برای تعامل میان نقش آفرینان توسعه محصولات دانش پایه ایجاد شده است.
بر این اساس دانشگاه فردوسی مشهد به عنوان کانون تولید دانش و تربیت منابع انسانی کارآفرین برای پذیرش مسئولیت های بیشتر در فرایند توسعه به ویژه تبدیل دانش به دارایی فکری و تجاری‌سازی آن برنامه‌ریزی، و برای ایجاد دفتر توسعه و انتقال فناوری بر اساس مدل مفهومی زیر اقدام نموده است.

مدل مفهومی دفتر توسعه و انتقال فناوری

• شناسایی، ارزیابی، ثبت و تجاری سازی دارایی‌های فکری دانشگاه؛
• شناسایی بازارهای داخلی و بین المللی عرضه توانمندی‌های علمی و اجرایی دانشگاه.

• افزايش كيفی و كمی توليدات علمی، توسعه متوازن واحدهای پژوهشی و دست‌يابی به جايگاه پژوهشی و فناوری ممتاز در سطح ملی و فراملی؛
• ارتقای توانمندی‌های كارآفرينی، افزايش توليد فناوری و توسعه قابليت‌های بهره‌برداری و انتقال فناوری‌های نوين، توليد و ارائه محصولات/ خدمات تخصصی دانش بنيان.

• عرضه‌کنندگان دارايی‌های فکری، اساتید و دانشجویان؛ 
• متقاضیان دارايی‌های فکری،
• محققان و مربیان حوزه مدیریت دارايی‌های فکری؛
• متخصصین و مخترعین برای درک از نیازهای بازار و سطح و کیفیت دارايی‌های فکری موجود.

• تدوین و پیشنهاد جهت‌گیری‌های کلان و سیاست های اجرایی فناوری در دانشگاه؛
• سیاست‌گذاری برای نحوه همكاری با مراكز پژوهشی و فناوری داخل و خارج از دانشگاه؛
• سیاست‌گذاری اجرایی در زمینه دارایی‌های فکری (ثبت، حفاظت، ارزیابی، ارزشیابی و نحوه واگذاری)؛
• تدوين و پیشنهاد برنامه‌های اجرایی توسعه فناوری در دانشگاه؛
• پایش مستمر و شناسایی مزیت‌های فناوری در دانشگاه؛
• دیدبانی فناوری و پیشنهاد محورهای توسعه فناوری برای دانشگاه و ماموریت فناوری برای دانشکده ها و پژوهشکده ها؛
• بررسی و پیشنهاد ایجاد شبکه‌ها، و کارگروه‌های تخصصی توسعه فناری در دانشگاه؛
• مدیریت نظام نوآوری و برنامه‌ریزی برای هم‌افزایی میان نهادهای فعال در حوزه فناوری؛
• تدوین شاخص‌های ارزیابی و اثربخشی فعالیت‌ها در حوزه توسعه فناوری؛
• نظارت بر عملکرد نهادهای فعال در حوزه فناوری؛
• بررسی و پیشنهاد برنامه‌های اجرایی برای توسعه مشاركت بخش خصوصی در اجرای طرح‌های پژوهشی و فناوری مشترك؛
• سیاست‌گذاری در زمینه نحوه همکاری با کارگزاران و نهادهای بخش خصوصی ارائه‌دهنده خدمات تخصصی فناوری؛
• ایجاد خوشه‌های فناوری در حوزه‌های دارای مزیت نسبی؛
• حمایت از ایجاد هسته‌های فناوری با ایده مبتنی بر دارایی‌های فکری دانشگاه؛
• تدوین ضوابط ایجاد و حمایت از شرکت‌های دانش‌بنیان و شرکت‌های دانشگاهی؛
• ارائه مدل‌های تحلیلی و کاربردی برای تصمیم‌گیری ایجاد و یا انتقال؛
• امکان‌سنجی بازار و تجاری‌سازی دارایی‌های فکری؛
• استانداردسازی اطلاعات برای تصمیم‌گیری در زمینه‌ی تجارت و انتقال دارایی‌های فکری؛
• سیاست‌گذاری برای ورود به بازار سفارش جهانی تحقيق و توسعه؛
• تدوین برنامه‌های اجرایی توسعه روابط بین‌المللی مبتنی بر توسعه فناوری؛
• تدوین و پیشنهاد آیین‌نامه‌های اجرایی مورد نیاز.